O książce: 2002 / Książka ta opowiada o historii Ormiańskiego Kościoła Apostolskiego, pokazując ją przez pryzmat historii Ormian ludzie. Obejmuje okres od pojawienia się Ormian do czasów współczesnych. Autor wyraźnie pokazuje, jak bardzo chrześcijańskie losy Armenii splatają się w jeden wątek z losami historycznymi. Według autora: „Wielka księga historii Armenii zawiera wiele stron cierpienia. A jednak pomimo tych wszystkich prób, które mogły poważnie zagrozić przetrwaniu narodu, Ormianie nie tylko przetrwali wszystkie perypetie swojej historii, ale także stworzyli jedną z najbardziej wyjątkowych i interesujących cywilizacji. Siła, która wzmocniła ich ducha, pomogła im wznieść się za każdym razem na nogi, aby pozostać wiernym swojej tożsamości kulturowej i bronić jej nawet za cenę krwi, którą Ormianie odnaleźli w wierze chrześcijańskiej. Od IV wieku chrześcijaństwo stało się prawdziwą zasadą cementującą duchowość narodu. Przez wiele wieków braku państwowości i podporządkowania się władzy władz niechrześcijańskich jedyną władzą dla ludu był Ormiański Kościół Apostolski, który go jednoczył i kierował, dzieląc losy swojej owczarni zarówno w historycznej ojczyźnie, jak i w diaspory.” Napisana barwnie i obrazowo książka adresowana jest do jak najszerszego kręgu czytelników zainteresowanych historią Kościoła i narodu ormiańskiego. Autorem książki jest Giovanni Guaita – pisarz włoski. Studiował w Genewie, Florencji, Moskwie i Petersburgu. Od prawie 20 lat studiuje prawosławie. Wcześniej napisał książkę „Życie ludzkie: spotkanie nieba i ziemi”, składającą się z rozmów z katolikosem Wszystkich Ormian Karekinem I.